Vandaag de dag worden we vaak gewaarschuwd voor teken. Niet alleen voor onze viervoeter zijn ze gevaarlijk maar ook voor ons. Vroeger kenden we alleen maar een enkele variant van de teken in ons land, beneden de lijn van Zuid België werden we gewaarschuwd voor teken die gevaarlijke ziektes konden overbrengen.
Maar de tijden zijn veranderd, nu zijn er hier ook al enkele dodelijke gevallen bij de honden bekend die besmet zijn geraakt door een teek, en dat was niet de teek waar we al jaren mee bekend waren, het was de dodelijke variant die dermacentor reticulatus wordt genoemd, bijgenaamd de hondenkillerteek.
Wanneer actief :
Teken zijn actief van februari tot november, dit komt doordat onze winters steeds zachter worden.
Waar loop je het meest kans op teken :
Komen het meest voor in bos en duingebieden, maar teken voelen zich ook thuis in parken en zelfs kleine stadstuintjes.
Tekenbeten komen het vaakst voor als het een beetje warm en vochtig is.
Ziektes die teken veroorzaken :
a. Babesia :
Symptonen zijn, acute bloedarmoede, roodgekleurde urine. De ziekte babesiosis wordt veroorzaakt door een eencellig diertje, babesia canis genaamd. De ziektekiem wordt overgedragen door de tekensoort Dermacentor reticulatus, die in de tropen, subtropen en de gebieden rond de Middelandse Zee algemeen voorkomt. Maar door de klimaatsverandering doen ze hier ook hun intrede.
De dermacentor reticulatus blijft langer in de huid van zoogdieren dan de teek die wij kennen. De parasieten ontwikkelen zich uitsluitend in de rode bloedcellen van de hond. De tijd tussen het moment van de besmetting en de eerste symptonen duurt één tot twee weken. In het acute stadium van de ziekte worden de volgende verschijnselen waargenomen : sloom, niet eten, hoge koorts, versnelde pols en ademhaling. Later kan bloedarmoede ontstaan die gepaard gaat met bruin rood gekleurde urine. In dit stadium zijn de parasieten vaak gemakkelijk aantoonbaar in een uitstrijkje van bloed. Zonder behandeling gaat de ziekte verder : geelzucht, een vergrootte milt en opzetten van lympheklieren. De ziekte kan ernstige gevolgen hebben en een fatale afloop is mogelijk, dus wacht niet met naar de dierenarts te gaan met uw hond, dit vereist echt spoed.
b. Lyme :
Ook wel boswachtersziekte genoemd. Bij de hond zijn er niet direkt verschijnselen zichtbaar, na verloop van tijd kunne ze wel gewrichtsproblemen krijgen.
De belangrijkste risicofactor op besmetting is de tijd die de teek op de huid doorbrengt.
De teek neemt er de tijd voor om zich vol bloed te zuigen, hoe langer dat duurt hoe groter de kans op besmetting. De teek moet altijd in de eerste 48 uur verwijderd worden om zo de kans op de ziekte te verkleinen.
Hoe verwijderen :
De teek moet ten allen tijde in zijn geheel worden verwijderd. Blijft er een poot of een kop achter dan loopt uw hond een ontsteking op die vaak moet bestreden worden met antibiotica. U mag de teek er niet uittrekken, u moet de teek met een draaiende beweging verwijderen zodat hij zich in zijn geheel loslaat. Gebruik hiervoor een tekentangetje.
Verdoof de teek nooit met alcohol, ether of andere middelen, de teek kan daardoor braken en zijn ziektekiemen alsnog aan de hond overdragen. Het is ook niet raadzaam de teek tussen duim en wijsvinger vast te pakken en omhoog te trekken, zo kunt u de teek platdrukken met als gevolg dat de bacteriën in het lichaam van de hond terechtkomen.
WEES ALERT OP TEKEN EN CONTROLEER UW HOND NA IEDERE WANDELING
