Oorzaken :
Epilepsie wordt veroorzaakt door een storing in de functie van de hersencellen. De oorzaak van deze storing kan gelegen zijn in de hersencellen zelf, maar ook allerlei ziekten elders in het lichaam kan dit probleem veroorzaken. Is het slechts eenmalig dan spreekt men van primaire epilepsie.
Voorkomen :
Komt regelmatig voor bij honden, sommige rassen zijn ook gevoeliger dan andere. Epilepsie komt zelden voor bij honden jonger dan 8 maanden, meestal openbaart het zich tussen het eerste en het derde levensjaar. Bij oude dieren is er vaak een andere oorzaak zoals hersenbloeding, tumor.
Verschijnselen :
Bij een aanval van epilepsie ‘grand mal’ valt het dier om, verliest het buswustzijn en krijgt krampaanvallen. De pupillen staan wijd open. Meestal speekselt het dier overvloedig en laat het de urine en/of ontlasting lopen. De duur is meestal beperkt (zelden langer dan een minuut), maar kan soms langer duren. Epilepsie zelf is zelden levenbedreigend.
Bij een aanval van epilepsie ‘petit mal’ zijn de symptonen uiteenlopend. Het dier is bewust.
Diagnose :
Het is moeilijk vast te stellen door een dierenarts want de aanval is al voorbij voor je bij een dierenarts bent, daarom is het verhaal van de eigenaar van groot belang. De dierenarts zal willen weten hoe oud het dier is, hoe vaak de aanvallen voorkomen, hoelang ze duren, en eventuele andere klachten. De aanvallen komen meestal voor wanneer een dier in rust is, dus vaak s’nachts. De dierenarts zal verschillende onderzoeken doen zoals bv. Een bloedonderzoek.
Behandeling :
Heeft de hond niet vaker dan om de 6 weken een aanval hoeft er geen behandeling worden opgezet, gebeurt het wel vaker dan zal het dier medicijnen krijgen die evenwel slaperigheid en soms leverbeschadiging veroorzaken.
Erfelijkheid :
Primaire epilepsie is een aangeboren en waarschijnlijk erfelijk gebrek, het is daarom verstandig niet met deze dieren te fokken.
