Een baarmoederontsteking is een bacteriële infectie van de baarmoeder. Het komt vooral voor bij oudere teven, maar af en toe is het ook te zien bij jonge honden. Het ontstaat vaak na een loopheid of na het jongen, maar af en toe valt het voor honden waar al meer dan een half jaar geen loopsheid meer is opgewerkt.
Oorzaak :
Gezonde honden produceren tijdens een bepaalde periode van de cyclus progesteron, bv. tijdens de dracht en na de loopsheid in een bij honden langdurige schijnzwangerschap. Hoge en langdurige progesteron spiegels ontstaan ook na behandeling met anticonceptiemiddelen. Gedurende de periode waar het progesteron spiegel hoog is in het bloed is een hond heel vatbaar voor infecties aan de baarmoeder.
Door de progesteron verandert namelijk het baarmoederslijmvlies en ontwikkelt zich een cysteuze endometrium hyperplasie, de voorbode van een beginnende baarmoederontsteking. De bacteriën die de baarmoeder infecteren zijn afkomstig uit de vagina.
Soorten baarmoederontsteking :
- Open baarmoederontsteking : De hond heeft uitvloeiing uit de vulva
- Gesloten baarmoederontsteking : Het pus zit opgesloten in de baarmoeder, dit is veel gevaarlijker dan een open baarmoederontsteking.
Symptomen :
Lusteloosheid, koorts, veel plassen en veel drinken, weinig eetlust, braakt af en toe.
Behandeling :
De beste behandeling van een baarmoederontsteking bestaat bijna altijd uit het verwijderen van de baarmoeder en de eierstokken. Soms zal men de teef antibiotica geven en een middel om de baarmoeder te doen samentrekken om zo de pus uit de baarmoeder te krijgen, deze methode is slechts een tijdelijk oplossing, de klachten komen na enkele weken of een paar maanden terug.
Bij een gesloten baarmoederontsteking kan er zo’n grote hoeveelheid pus in de baarmoeder zitten dat de baarmoeder kan scheuren en de inhoud in de buikholte stroomt, met als gevolg dat het dier zal sterven.
Als het dier te lang met een gesloten baarmoederontsteking rondloopt dan is de kans groot dat andere organen beschadigt geraken, meestal zijn dat de nieren en lever die schade oplopen door de toxische stoffen die in de bloedstroom terechtkomen.
