Ken je dat ook, samen op stap met de hond en dan ….voor je het weet….een spurtje van de hond en dan rollend op de grond in de viezigheid?
Favorieten zijn eendenpoep, kadavers,….
Ja, dan wordt er door het baasje wel eens flink gevloekt…
Heel de weg naar huis loopt wellicht wel een trotse wel riekende hond naast je maar zelf kan je alleen maar denken : jij gaat direct de badkamer in want zo kom je de huiskamer niet in.
Rollen in niet-viezigheid
Rollen op de grond in niet-viezigheid toont aan dat de hond zich zelfverzekerd voelt of hij vindt het gewoon super.
Rollen over een hard oppervlak kan ook betekenen dat de hond jeuk op de rug heeft.
Rollen in viezigheid
Een activiteit waarmee de hond een keurige baas of bazin min of meer tot wanhoop kan brengen is de impuls die hun lieveling nu en dan bevliegt om zich op iets smerigs te storten en zich daar met overgave op heen en weer te rollen. Het kan een half verrot kadaver zijn dat hij toevallig op een lange wandeling buiten heeft ontdekt of een koeienvla of een paardenvijg.
Er is wel verondersteld dat dit een poging van de hond is om een vijandige geur met die van zichzelf uit te wissen, denk maar aan markeren.
Maar in deze redenering klopt er iets niet want de eigen geur die hier wordt overgebracht is veel zwakker dan de geur die bij het afscheiden van urine of uitwerpselen wordt geproduceerd.
De stinkende dingen die de honden uitkiezen om zich in te wentelen hebben een bijzonder krachtige geur en als het de bedoeling zou zijn die geur te maskeren, dan zou het veel meer voor de hand liggen daarvoor flink wat urine of uitwerpselen te gebruiken. Maar die reactie is nooit waargenomen, het is dus duidelijk dat de rollende hond zeker zijn best niet doet om de stank van het ding te maskeren, er moet dus een andere verklaring zijn.
Het meest waarschijnlijke antwoord is dat de hond niet probeert zijn geur op het voorwerp achter te laten, maar juist het omgekeerde. Door in een koeienvla of op uitwerpselen van een ander dier – bijvoorbeeld een paard of een hert – te rollen overlaadt hij zijn vacht met een vreemde geur. Dit verschaft hem dan een ideale camouflage bij de jacht op juist die dieren.
Volgens een andere verklaring zou die “parfumering” een manier zijn om andere leden van de sociale groep van de hond iets mee te delen. Als de hond de mest van een mogelijk prooidier tegenkomt, zich erin rolt en dan van zijn verkenningstocht terugkeert naar andere honden, dan zou hij hen daarmee over zijn kostbare vondst kunnen vertellen en een groepsjacht op gang brengen. Het is een feit, dat een hond die zich met mest geparfumeerd heeft, buitengewoon aantrekkelijk is voor bevriende honden (zij het minder voor bevriende mensen). Ze omringen hem en snuiven met grote aandacht deze opwindende nieuwe geursignalen op. Maar of dit inderdaad in het wild leidt tot een nieuwe jacht is niet bekend.
De alternatieve verklaring zou kunnen zijn dat de hond heel gewoon in een soort verrukking raakt, als hij een heel sterk ruikende stof ontmoet, ongeacht wat het precies is.
